Sweet Relationship - เมนูรัก เชฟมือใหม่
“อาหาร” สำหรับเธอแล้วคือความทรงจำ ความอบอุ่น ความฝัน และความรัก…
ฉันอยากสะกดรสชาติซึ่งเปี่ยมด้วยความทรงจำเอาไว้
“น้ำแกงนี้ เป็นรสชาติของพ่อ ฉันอยากทำงานที่นี่เหลือเกิน” รสชาติของน้ำแกงนี้มีส่วนผสมของเฉ่าเกินเถียนหยวนซงลู่ ตับห่านเห็ดดำ พิราบย่าง ไก่ตอนรมควัน ไข่ตุ๋นสนดำ ฯลฯ อาหารเหล่านี้สำหรับคนทั่วไปแล้วนั้นไม่ได้เป็นที่รู้จักกันสักเท่าใด แต่สำหรับฉางไป่ฮุ่ยนั้นไม่ได้เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดแต่ อย่างใด ที่เป็นเช่นนี้สืบเนื่องมาจากไป๋ฮุ่ยมีโอกาสได้ติดตามพ่อไปลิ้มลองอาหารเลิศ รสมากมายนั่นเอง สิ่งนี้เองทำให้ไป่ฮุ่ยมีความสามารถพิเศษในการแยกแยะรสชาติอาหารเป็นอย่างดี
แต่เมื่อพ่อของไป่ฮุ่ยเสียชีวิตอย่างกะทันหัน บริษัทพังครืน ทำให้ไป่ฮุ่ยขาดที่พึ่ง ชีวิตต้องพบความทุกข์ยากลำบาก หลายต่อหลายครั้งที่ไป่ฮุ่ยไปสัมภาษณ์งานและถูกปฏิเสธจนเกิดความท้อแท้สิ้น หวังขึ้นมา ดูเหมือนว่าไป่ฮุ่ยสูญสิ้นเป้าหมายของชีวิต จวบจนกระทั่งไป่ฮุ่ยได้เข้าไปในร้านอาหารลิตเติ้ลแบร์(Little Bear) งานในครัวทั้งหมดของร้าน ผู้ที่ดูแลกลับไม่ใช่เจ้าของร้าน แต่เป็นหน้าที่ของฟางจือเถียนพ่อครัวใหญ่
น้ำแกงอยู่ในชามบนโต๊ะ กอปรกับรสชาติอันหอมหวน เป็นความทรงจำอันมีค่าของไป่ฮุ่ยและพ่อ ไปฮุ่ยต้องทำให้ได้
ฉันหวังว่าจะมีอาหารสักอย่างที่ให้ความอบอุ่นใจแก่ฉัน
“ ที่นี่ไม่รับผู้หญิงทำงาน ” จือเถียนซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับงานในครัวเหลือบมองไป่ฮุ่ยด้วยสายตาเย็นชา คำพูดซึ่งไร้เยื่อใยของจือเถียนได้ทำลายความหวังของไป่ฮุ่ยจนหมดสิ้น
ฟางจือเถียนพ่อครัวใหญ่ของร้านลิตเติ้ลแบร์เป็นคนเงียบขรึม เย็นชา พูดน้อย แต่ความจริงแล้วพฤติกรรมเหล่านี้เปรียบเสมือนชุดเกราะที่ปกป้องจือเถียน ความโศกเศร้าในวัยเยาว์ได้ก่อตัวเป็นภูเขาน้ำแข็งตั้งตระหง่านอยู่ในจิตใจ หลังจากที่ จือเถียนและพ่อร่วมรับประทานอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข พ่อของจือเถียนก็หายสาบสูญไป เมื่อพบตัวกลับเป็นศพไปเสียแล้ว นับแต่นั้นเป็นต้นมาทำให้จือเถียนเกลียดชังอาหาร แต่ความจริงแล้วนั้นสิ่งที่จือเถียนปรารถนาคือความอบอุ่นนั่นเอง
จือเถียนต้องเผชิญกับไป่ฮุ่ยซึ่งร้องห่มร้องไห้ ยืนกรานที่จะเรียนรู้การทำอาหาร ไม่ใช่ทุกคนสามารถทำงานในครัวได้ นอกจากเธอจะพิสูจน์ว่าทำได้ ที่แท้จือเถียนมองออกว่าไป่ฮุ่ยทำอาหารไม่เป็น ดังนั้นจึงตั้งเงื่อนไขเช่นนี้ต่อไป่ฮุ่ย จือเถียนรับปาก ไป่ฮุ่ยว่าถ้าหากไป่ฮุ่ยปรุงอาหารเป็นที่พึงพอใจลูกค้าก็จะรับไป่ฮุ่ยเข้าทำ งาน
ขอพลังที่พาฉันไปสู่ความฝัน
“ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอ” เหอหม่าอาสา ให้ความช่วยเหลือไป่ฮุ่ย ที่แท้เหอหม่าหลงรักไป่ฮุ่ยทันทีที่แรกพบ เหอหม่าคอยให้กำลังใจและให้ความช่วยเหลือไป่ฮุ่ย ไป่ฮุ่ยลองผิดลองถูกจนสามารถเข้าทำงานที่ลิตเติ้ลแบร์ ความดีใจของไป่ฮุ่ย ไม่น้อยไปกว่าเหอหม่าเลย
ครอบครัวของเหอหม่ามีร้านอาหารจีนเลื่องชื่อซึ่ง เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี แม้ว่าเหอหม่าเป็นทายาทรุ่นที่สามของตระกูล แต่เหอหม่ากลับไม่อยากสืบทอดกิจการของครอบครัว แม้ว่ามีโอกาสเพียงน้อยนิด แต่เหอหม่าก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ถึง ความฝันของตนเอง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เหอหม่าตัดสินใจออกจากบ้านเรียนรู้การทำอาหารจากอาจารย์ จือเถียน
เหอหม่าตระหนักดีว่าอาจารย์จือเถียนมีพรสวรรค์ใน การทำอาหาร เป็นการยากที่จะเทียบชั้น แต่สิ่งที่ทำให้เหอหม่าอิจฉา ก็คือสายตาที่เปี่ยมล้น ด้วยความเลื่อมใสศรัทธาของไป่ฮุ่ยที่มีต่ออาจารย์ เหอหม่าได้แต่หวังอยู่ในใจว่า “สักวันหนึ่งไป่ฮุ่ย จะละ สายตาจากอาจารย์ หันมามองตนบ้าง” แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ข้างกายของอาจารย์มีเข่อซินคู่หมั้นคู่หมายอยูแล้วไม่ใช่หรือ
ขอเพียงได้ลิ้มลองอาหารที่เธอทำ ฉันรู้ดีว่านั่นคือความรัก ….
“ได้พบเธอ สำหรับฉันแล้วถือว่าเป็นวาสนาของฉัน” เข่อซินมีความสามารถในการบริหารร้านอาหาร ต้องรับขับสู้เป็นกันเองกับลูกค้า แต่เรื่องความรักกลับไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง ต้องอยู่กับความหวาดระแวง
ชีวิตในวัยเยาว์ของเข่อซินนั้นมีพ่อซึ่งนอกใจแม่ ทำให้เข่อซินได้รับรู้ถึงความทุกข์ระทมของแม่ สิ่งเดียวที่ทำให้เข่อซินมี ความสุขก็คือจือเถียนเด็กหนุ่มซึ่งพ่อของเธอให้การอุปการะ นับตั้งแต่พ่อจากไป ร้านอาหารหนันเท่อเซินหลินก็ประสบวิกฤต สิ่งที่ เข่อซินทำได้คือเดินทางมาที่ร้านลิตเติ้ลแบร์ขอความช่วยเหลือจากจือเถียน
สำหรับเข่อซินแล้ว จือเถียนไม่เพียงช่วยร้านอาหารหนันเท่อเซินหลินไว้ ที่สำคัญยังช่วยเธอไว้อีกด้วย เรื่องของความรัก จือเถียนเป็นที่พักพิงและดูแลเธอเป็นอย่างดี ทำให้เข่อซินสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและปลอดภัย เข่อซินคิดมาโดยตลอดว่าเธอเป็นคนสำคัญของจือเถียน ที่เป็นเช่นนี้เพราะทั้งสองมีชะตากรรมเดียวกัน เป็นเด็กกำพร้าที่ต้องการความอบอุ่น “จือเถียน ฉันชอบเธอ ต้องการเธอ เธอสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน” แต่สิ่งนี้คือความรักหรืออย่างไร
ภายในร้านอาหารเล็กๆแห่งนี้ อาหารชักพาให้พวกเขาได้มาพบกันใช้ความจริงใจเป็นวัตถุดิบในการปรุงอาหารเลิศรส
ที่สร้างความสัมพันธ์อันดีให้ความอบอุ่นแก่พวกเขา …..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น